"Τραυλισμός και γονείς"

"Τραυλισμός και γονείς"

Της Ειρήνης Κελεπερτζή*

* Η Ειρήνη Κελεπερτζή είναι Λογοθεραπεύτρια Πτυχιούχος του Πανεπιστημίου  Σόφιας «CB. KΛUMENT OXRUDCKU» και έχει Master στις «επικοινωνιακές διαταραχές της ανάπτυξης».

Σημ: το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στο 113ό φύλλο της εφημεριδούλας "ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΚΙ ΕΜΕΙΣ" του Ομίλου Επιμόρφωσης Γονέων (έδρα Βροντάδος Χίου)

Μία από τις πιο συχνές συναντήσεις και συγχρόνως από τις πιο δύσκολες και επώδυνες διαταραχές του λόγου είναι ο τραυλισμός. Αυτός εμφανίζεται με σπασμωδική διαταραχή στο χρόνο και το ρυθμό του λόγου κατά τη διάρκεια της επικοινωνίας με συνομιλητές. Συγχρόνως με τις σπασμωδικές διαταραχές στο λόγο και στο ψυχισμό του (τραυλού) ασθενή, εμφανίζεται μια σειρά άλλων συμπτωμάτων, η οποία δείχνει ότι σε αυτόν αναπτύσσεται μια ιδιόμορφη νεύρωση, διαταράσσεται μία από τις βασικές λειτουργίες του λόγου – η λειτουργία για την κοινωνική επικοινωνία .    Η αποτελεσματική θεραπεία του τραυλισμού εξαρτάται από την έγκαιρη συμβουλή του λογοθεραπευτή. Η λογοθεραπευτική παρέμβαση πρέπει να αρχίζει αμέσως μετά την εμφάνιση του προβλήματος αλλά και οι γονείς πρέπει να έχουν ενεργή συμμετοχή σε αυτό το θεραπευτικό πρόγραμμα. Για αυτό το σκοπό πρέπει να γνωρίζουν λεπτομερώς το πρόβλημα και πώς να συμπεριφέρονται στο παιδί . Προτρέπουμε τους γονείς να ακολουθήσουν τις παρακάτω οδηγίες: - να μιλάνε καθαρά και με μικρές προτάσεις . - να αφήνουν το παιδί να ολοκληρώνει την πρότασή του και όχι να το διακόπτουν ή να το συμπληρώνουν εκείνοι. - να μην του λένε ‘‘ηρέμησε, μη βιάζεσαι’’. - να του δείχνουν ότι είναι κατανοητό αυτό, για να ξέρει ότι το ακούνε με προσοχή. - αν δεν έχουν καταλάβει να προσποιηθούν ότι δεν άκουσαν καλά. - να συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο όταν το παιδί μιλάει φυσιολογικά και όταν τραυλίζει. - να μιλάνε με το παιδί και όχι στο παιδί. - να κουβεντιάζουν για αυτό που θέλει το παιδί. - να ελαττώσουν τις απαγορεύσεις. - να το επαινούν, να το ενθαρρύνουν, να το βραβεύουν για να αυξάνεται η πεποίθησή του στις ικανότητές του και στην αυτοεκτίμησή του. - να μην υπάρχει αντίφαση ανάμεσα στους τρόπους διαπαιδαγώγησης στην οικογένεια. - αν πρέπει να τιμωρηθεί αυτό να μην αλλάζει. - να ζητάνε τη γνώμη του και να το εμψυχώνουν να εκφράζει τα συναισθήματά του. - να μην το κατακρίνουν (‘‘Εσύ τραυλίζεις, ενώ ο αδερφός σου όχι!’’, ‘‘Μίλα καλά!’’). - να μη δείχνουν ανήσυχοι όταν το παιδί μιλάει μπροστά σε κόσμο. - να μην εμπλέκεται σε βασανιστικές καταστάσεις (ανθρώπους και χώρους) και να αποφεύγουν τραυματικά γεγονότα και πηγές άγχους. - συχνά και ο θετικός ερεθισμός οδηγεί σε αρνητική εκδήλωση στην συμπεριφορά και το λόγο του παιδιού (γιορτή ) . - να ισχύει ένα ημερήσιο πρόγραμμα (κυρίως για τον ύπνο και το φαγητό). Το παιδί να έχει χρόνο για παιχνίδι και διάλειμμα. - οι γονείς να διαχωρίσουν το χρόνο για παιχνίδι και βόλτα με το παιδί. - η ώρα του ύπνου και του φαγητού να είναι πολύ ευχάριστη, με παραμύθια και φιλιά. - το παιδί να αποφεύγει – σοκολάτες, coca – cola, ζάχαρη κ.τ.λ. - να προσθέσουν πολυβιταμίνες στο φαγητό. - το παιδί πρέπει να γνωρίζει πότε οι γονείς του βγαίνουν έξω και πότε επιστρέφουν. - το παιδί πρέπει να αθλείται. Απαραίτητο είναι όπως τα ομαδικά έτσι και τα ατομικά αθλήματα.     - να μην ασκείται φυσικός εξαναγκασμός. - αν το παιδί αγαπάει τα ζώα, ας έχει κατοικίδιο, για το οποίο θα φροντίζει. - να μην εκφράζουν την αποδοκιμασία τους με τη γλώσσα του σώματος. - να μην το βομβαρδίζουν με λόγια. Αγαπητοί γονείς, πάνω από όλα το παιδί θέλει την αγάπη, την κατανόηση και την αμέριστη στοργή μας.   Ειρήνη Κελεπερτζή